Beste schepen,
Een half jaar geleden kondigde u aan dat we van een naar vijf stadsdichters gingen. We waren daar toen al geen fan van en zijn dat nu nog minder. Door het stadsdichterschap te beperken tot “Poezie in opdracht” verkleint u de speelruimte van de staddichters. Een stadsdichter moet net de vrijheid hebben om te kunnen schrijven over onze stad, de schone kantjes, maar ook de uitdagingen. Zo een stadsgedicht mag bijten, mag schuren. Daar moet je als bestuur niet op ingrijpen.
En, wat blijkt bij het begin van dit schooljaar? Een van onze stadsdichters, Ruth Lasters, stapt op. Net om die reden. Een van haar gedichten werd geweigerd. De inhoud werd niet gesmaakt. De reactie van uw kabinet: het gedicht is niet in opdracht van de stad gemaakt zijn en kan dus niet tellen onder het stadsdichterschap. We horen ook dezelfde signalen bij vorige stadsdichters: “het Antwerps stadsdichterschap verwatert”, “het stadsdichterschap wacht een stille dood”.
Daarom vragen we:
Schepen Ait Daoud geeft antwoord op de vragen.
Raadsleden Staes, Bastiaens, Mertens en Van Rooy houden nog een wederwoord.
Het volledige debat is opgenomen en raadpleegbaar via de website van de stad Antwerpen.