Eerder dit jaar gaf de stad Antwerpen een positief erkenningsadvies aan 10 islamitische moskeeën: Attawhid, Al Muwahideen, Al Umma en El Nour in Antwerpen, Al Inaba, Al Ridaa en Gazi Husrev-Beg in Deurne, Ennassr en Essalam in Borgerhout en Kuba in Berchem. De moskeeën Haci Bayram en Imam-i Buhari kregen wegens hun band met Diyanet een negatief erkenningsadvies (de imams zijn in loondienst van Diyanet).
De Turkse Diyanet-moskee Selimiye maakte recent bekend zijn aanvraag tot erkenning te willen intrekken. De reden is dat de intentie van het moskeebestuur om, zoals het nieuwe Vlaamse erkenningsdecreet het vereist, te breken met de Turkse islamitische overheidsdienst Diyanet, blijkbaar zware interne spanningen veroorzaakt.
Een van uw coalitiepartners, Vlaams minister van Binnenlands bestuur, Bart Somers, liet naar aanleiding van de beslissing van moskee Selimiye optekenen dat hij "verontrust" is.
Somers stelde dat intimideren of afdreigen niet door de beugel kan, en rekent er naar eigen zeggen op dat "de burgemeesters van alle steden waar Diyanet-moskeeën liggen, erop toezien dat het erkenningsproces en het debat daarrond in de lokale geloofsgemeenschappen correct kunnen verlopen".
Volgens Somers zit de Antwerpse schepen hierover samen met de desbetreffende geloofsgemeenschap. Klopt dit en zo ja: wat is de stand van zaken? En algemeen: hoe zal het stadsbestuur omgaan met de lange arm van de islamitische tiran Erdogan in Antwerpen, en met name met de al dan niet erkende Diyanet-moskeeën en hun interne perikelen?