2016_CBS_00520 - Den Bell - Vastlegging budget 2016 - Heffing op bemaling grondwater en uitgave waterverbruik - Goedkeuring

Momenteel ramen we het bedrag van de heffing op 15.000,00 EUR voor de heffing op de waterverontreiniging en 30.000,00 EUR voor de grondwaterheffing. Dit kan vastgelegd worden op budget 2016. Er is voldoende krediet beschikbaar.

Het bedrag voor de meetcampagne en het hydrologisch attest worden per bestelbon op raamcontract apart vastgelegd op exploitatiekredieten.

Artikel 57 §3,4° van het Gemeentedecreet van 15 juli 2005 stelt dat het college bevoegd is voor het voeren van de gunningsprocedure, de gunning en de uitvoering van overheidsopdrachten.

Wet van 26 maart 1971 op de bescherming van de oppervlaktewateren tegen verontreiniging.

Volgens artikel 193 van het Gemeentedecreet beslist het college van burgemeester en schepenen tot het optreden in rechte namens de gemeente.

In Den Bell zijn dieptepompen geïnstalleerd om het grondwaterpeil voldoende laag te houden zodat de bestaande kelders droog blijven. Na een wateranalyse is gebleken dat het water vanwege een historische vervuiling in de buurt gezuiverd moest worden vooraleer het in de riool te lozen. In 2012 is hiervoor in Den Bell een waterzuiveringsinstallatie geplaatst.

Sinds de opstart van Den Bell ontvangt de facilitaire dienst 2 aangiftes van de Vlaamse Milieumaatschappij:

• activiteit 1: "Kantoorgebouw - sector 55"
• activiteit 2: "Keuken van restaurant - sector 21a"

In 2014 heeft de facilitaire dienst een 3de aangifte ontvangen voor de bemaling van het grondwater:

• activiteit 3: "Bemaling - sector 55'

Na klachten over insijpelend water in de drukkerij, parking en archief werd als preventieve maatregel het debiet van de pompinstallatie verhoogd. Op vraag van en in overleg met de collega’s van stadsbeheer/exploitatie/milieu werd aangifte gedaan van het geloosde water en volume.

Op 18 april 2014 ontving de facilitaire dienst een heffing van de Vlaamse Milieumaatschappij voor een bedrag van 246.338,44 euro omwille van het geloosde volume. Deze heffing was niet gekend en niet voorzien. Na controle van de berekeningswijze is deze correct gebleken. Het bedrag is zo hoog omwille van het aantal opgepompte kubieke meter water die met weinig biologische verontreiniging in het riool worden geloosd. Dit bemoeilijkt de werking van zuiveringsstations. De wet van 26 maart 1971 op de bescherming van oppervlaktewateren tegen verontreiniging en de Bijzondere bepalingen voor het Vlaams Gewest hierbij voorzien dat binnen twee maand betaald moet zijn. Bij laattijdige betaling worden verwijlintresten (7% jaarbasis) aangerekend. Een bezwaarschrift kan ingediend worden tot drie maand na verzending van de heffing. Het indienen van een bezwaarschrift schort de betalingsplicht niet op. In 2015 werd een gelijkaardige heffing verwacht voor het aangiftejaar 2014 die slaat op de periode 2013.

Na werken in 2012 en 2013 wordt aangenomen dat de kelders voldoende droog zijn en werd besloten, na consultatie van de aannemer en de projectarchitect, om het volume opgepompt water terug af te bouwen. Als er geen nieuwe wateroverlast ontstaat zal de aangifte voor het jaar 2014 opnieuw binnen het opgegeven volume van de milieuvergunning vallen. De heffing zou dan lager kunnen zijn.

De heffing voor activiteit 1 en 2 legde het college op 21 maart 2014 (jaarnummer 3069) met bestelbon 4005087519 een bedrag van 25.000,00 euro vast. De aangifte voor activiteit 3 was nog niet bekend bij deze vastlegging.  De factuur van de Vlaamse Milieumaatschappij werd intussen ontvangen. Met de correctiebestellingen 4105022804 en 4105022788 kon de factuur betaald worden (besluit 6023 van 6 juni 2014).

Tegen deze heffing werd een bezwaarschrift ingediend (besluit 7183 van 4 juli 2014). Ook werd een meetcampagne uitgevoerd en een hydrologisch attest ingediend. Na de voorziene hoorzitting bezorgde de Vlaamse Milieumaatschappij haar reactie (document 001-2014-055182): het protest is ontvankelijk maar ongegrond. De heffing bleef gelijk en was betaald. Het college nam kennis van het antwoord van de Vlaamse Milieumaatschappij. Wel werd opdracht gegeven bezwaar in te dienen tegen een nieuwe heffing als hier argumentatie beschikbaar voor leek.

Met brief SF00308610 van 17 juni 2015 vorderde VMM een bedrag van 22 786,87 euro als afrekening van de heffing 2014 (afrekening 2015 voor geloosd water in 2013). Er was een vastlegging en budget voorzien voor een geraamde aanslag van 240 000 euro. Aangenomen wordt dat het bezwaarschrift van juli 2014 dan toch een effect heeft gehad. Een nieuw bezwaarschrift bleek niet nodig.

Omwille van de krappe betalingstermijnen en de aangerekende intresten is het aangewezen de nodige kredieten vast te leggen om tijdig de heffing in 2016 (aangifte 2015/ verbruik 2014) te betalen.

Om de heffing te reduceren kan jaarlijks een meetcampagne uitgevoerd en een hydrologisch attest tijdig ingediend worden. Om dit mogelijk te maken worden de nodige bestellingen geplaatst.

Aangenomen wordt dat de heffing in 2016 voor het geloosde water in 2014 opnieuw in dezelfde grootteorde zal liggen als in het heffingsjaar 2015. Mocht er opnieuw een grote onverwachte wijziging optreden zal een bijkomende vastlegging gemaakt moeten worden (waarvoor budget gevonden zal moeten worden). Als er argumenten zijn is het aangewezen om direct opnieuw direct bezwaar in te dienen.

Om een geldige aangifte te doen voor 2015 zal in 2016 opnieuw een hydraulogisch attest moeten opgemaakt worden op basis van een meetcampagne uitgevoerd door een erkend onderzoeksbureau.

Het waterverbruik zelf wordt gefactureerd door Waterlink. De budgetten hiervoor worden stadsbreed vastgelegd en betaald met een two-way match. Deze facturen bevatten ook telkens een voorschot op de milieuheffing. Deze vastlegging moet dienen om, na de eindafrekening, het saldo van de heffing te betalen.

Wet van 26 maart 1971 op de bescherming van oppervlaktewateren tegen verontreiniging, artikel 35quinquiesdecies, § 1 waarin de bezwaarprocedure wordt bepaald. Decreet van 24 januari 1984 houdende maatregelen inzake het grondwaterbeheer, artikel 28duodecies, § 1 waarin de bezwaarprocedure wordt bepaald.