Deurne heeft een sterke traditie in het herdenken van de Tweede Wereldoorlog. Er zijn de jaarlijkse Bevrijdingsfeesten. Het Vredescentrum vond jarenlang een onderkomen in het districtshuis. Vorig jaar werd in januari, dag op dag 74 jaar na de deportatie, het Vredesmonument op het Wim Saerensplein ingehuldigd. Dit ter herinnering aan de 43 Deurnese politieagenten die op 14 januari 1944 werden gedeporteerd en van wie er slechts 8 zijn teruggekeerd. Door te herdenken willen we blijven waarschuwen voor de gruwel van oorlog. Die mag zich niet meer herhalen. Nu niet. Nooit niet.
Met Sp.a willen we, in navolging van andere districten en steden als Rotterdam en Berlijn, het voor onze bewoners makkelijk maken om herdenkingsstenen in de stoep te laten plaatsen. Dit ter hoogte van de huizen waaruit mensen door Nazi’s zijn gedeporteerd. Deze unieke struikelstenen, in het Duits ’Stolpersteine’, worden al meer dan een kwarteeuw door de Duitse kunstenaar Gunter Demnig vervaardigd. In Europa zijn er intussen al meer dan 70.000 aangebracht. Ze herinneren ons aan vermoorde Joden, Roma, politieke gevangenen, dienstweigeraars, homoseksuelen, getuigen van Jehova en gehandicapten.
In Deurne kan je nu al over 1 steen struikelen, op de Galiffortlei als herinnering aan Jan De Ridder, politieagent en verzetsman bij de Witte Brigades. Hij werd vermoord in Mittelbau-Dora. Er is ook weet van een 15-jarige jongen uit Deurne, Szmul (Samuel) Meldsohn. Samuel werd in juni 1942 gedeporteerd en overleed in Auschwitz-Birkenau. Hij woonde op de Ten Eeckhovelei 337, waar nu buurthuis Dinamo is.
Onze vraag aan het districtsbestuur is om samen met de Deurnenaar Samuel en andere in de Tweede Wereldoorlog door Nazi’s vermoorde Deurnenaars blijvend te herdenken.
Een struikelsteen kost 120 euro. Het opzet is niet dat het district deze kost op zich neemt. We willen dat buurtbewoners, familieleden, verwanten of vrienden, kennis nemen van het initiatief en het plaatsen van de steen aangrijpen om samen na te denken over oorlog en vrede, racisme en discriminatie. Het district kan de lijst met afgevoerde mensen publiek maken en mensen of organisaties die een struikelsteen willen aanbrengen, praktisch helpen, onder meer in de contacten met de kunstenaar en bij de inhuldiging. We willen dat het plaatsen van struikelstenen een gedragen en gemotiveerde beslissing is die mensen samenbrengt en herinnert aan ons verleden dat ‘nie wieder‘ mag gebeuren.