Artikel 119 Nieuwe Gemeentewet: de gemeenteraad maakt de gemeentelijke reglementen van inwendig bestuur en de gemeentelijke politieverordeningen.
Artikel 119bis van de Nieuwe Gemeentewet werd gewijzigd door de wet van 24 juni 2013 betreffende de gemeentelijke administratieve sancties. Deze wet trad in werking op 1 januari 2014. Het gewijzigde artikel 119bis bepaalt: de gemeenteraad kan gemeentelijke administratieve straffen en sancties opleggen overeenkomstig de wet van 24 juni 2013 betreffende de gemeentelijke administratieve sancties.
Artikel 2 §1 van de wet van 24 juni 2013 bepaalt: de gemeenteraad kan straffen of administratieve sancties bepalen voor de inbreuken op zijn reglementen of verordeningen, tenzij voor dezelfde inbreuken door of krachtens een wet, een decreet of een ordonnantie, straffen of administratieve sancties worden bepaald.
Artikel 6 §1 van deze wet bepaalt dat de administratieve geldboete wordt opgelegd door de sanctionerend ambtenaar.
Artikel 45 van deze wet bepaalt dat de schorsing, de intrekking en de sluiting worden opgelegd door het college van burgemeester en schepenen of het gemeentecollege.
Artikel 4 §5 van deze wet bepaalt: indien de gemeenteraad in zijn reglementen of verordeningen de mogelijkheid voorziet om de administratieve geldboete ten aanzien van minderjarigen op te leggen, wint hij vooraf het advies in betreffende dat reglement of die verordening van het orgaan of de organen die een adviesbevoegdheid hebben in jeugdzaken, voor zover het aanwezig is of zij aanwezig zijn in de gemeente.
1. Openbere Veiligheid - veiligheid onroerende goederen (bedrijfseenheid Maatschappelijke Veiligheid)
De Vlaamse Wooncode bundelde de regelgeving over het Vlaamse woonbeleid. De Wooncode dateerde van 1997 en is intussen meermaals gewijzigd. Daarnaast zijn er ook andere aspecten van het woonbeleid buiten de Wooncode te vinden. Om de samenhang en de leesbaarheid te verbeteren, is er een initiatief genomen om al deze regelingen te bundelen. Er is een nieuwe structuur met een nieuwe nummering van de bestaande artikels. Inhoudelijk is er niets gewijzigd. De Vlaamse Wooncode werd daarbij omgedoopt tot de Vlaamse Codex Wonen, die op 1 januari 2021 in werking trad.
De sjablonen en documenten van de pandtoezichters werden aangepast, zodat er correct wordt verwezen naar de Vlaamse Codex Wonen in plaats van naar de Vlaamse Wooncode. Dat betekent dat ook een aantal artikelen in het politiereglement aangepast moeten worden.
2. Specifieke regelgevingen - verkoop van sieraden (bedrijfseenheid Maatschappelijke Veiligheid en Politiezone Antwerpen)
I.
Antwerpen is één van de grootste diamanthandelscentra ter wereld en tevens een belangrijk juwelierscentrum. Al sinds 1447 (https://visitantwerpen.maglr.com/antwerp-diamond-capital-since-1447-editie-2019/antwerp-diamond-capital-since-1447) tracht zij de kwaliteit en eerlijke handel van diamant te garanderen. Als oudste, grootste en zuiverste diamanthandelscentrum draagt Antwerpen de titel van diamanthoofdstad. Dit wordt gekenmerkt door een ruim aanbod aan detailhandelaars waar de consument sieraden, zoals halskettingen, uurwerken, ringen en edelsmeedwerk kan aankopen. De stad ambieert in haar bestuursakkoord 2019-2024 dat Antwerpen ook in de toekomst het leiderschap als hoofdstad van de diamanthandel behoudt en wenst bonafide handelaars daarom ten volle te ondersteunen.
In februari 2014 lanceerde de stad Antwerpen in samenwerking met het Antwerp World Diamond Centre (AWDC) het kwaliteitslabel “Antwerp's Most Brilliant” (jaarnummer 2013_CBS_09365 en 2013_GR_00644). Het kwaliteitslabel is toegankelijk voor diamant- en/of juwelenhandelaars die een fysiek verkooppunt hebben in de stad Antwerpen en waar de klant zet- en transformatiewerk kan laten uitvoeren op een sieraad. Om het kwaliteitslabel te behalen worden strikte voorwaarden vooropgesteld, waaraan de juwelier moet voldoen. Het gaat om criteria zoals de conformiteit met de Belgische regelgeving (economie, arbeid, fiscaliteit), moraliteit (in samenwerking met de Politiezone Antwerpen en het Openbaar Ministerie), duurzaamheid, beveiliging, klantgerichtheid, het verstrekken van transparante productinformatie en bedrijfsstabiliteit. Deze voorwaarden worden gecontroleerd door een extern en geaccrediteerd controle organisme, waarna het label met een duurtijd van twee jaar uitgereikt wordt. Het kwaliteitslabel wordt dus alleen toegekend aan de juwelier die betrouwbaar is, klantgerichte service biedt en volledig conform de geldige wetgeving opereert, zodat de consument naar de juweliers geleid wordt waar hij in alle vertrouwen zijn aankoop kan doen.
Bij de invoering van het kwaliteitslabel waren er op het grondgebied van de stad Antwerpen een 240-tal handelszaken die in de Kruispuntbank van Ondernemingen (KBO) geregistreerd werden met de NACEBEL-code 47.770 (die betrekking heeft op de detailhandel in uurwerken en sieraden in gespecialiseerde winkels). Rekening houdende met de toetredingscriteria waaraan de handelszaak moet voldoen, komen er slechts een 40- tot 50-tal van deze handelszaken in aanmerking voor het behalen van het “Antwerp’s Most Brilliant”-kwaliteitslabel. Momenteel zijn er 23 juwelierszaken in de stad Antwerpen aan wie het kwaliteitslabel werd toegekend (gegevens 16 oktober 2020).
II.
Het ruime aanbod aan juweliers, waarvan slechts een minderheid het kwaliteitslabel behaalde of wenste te behalen, brengt echter ook risico’s en nevenverschijnselen mee.
Bepaalde producteigenschappen van diamant, zoals de mate van mobiliteit, de compatibiliteit en de flexibiliteit zorgen er voor dat diamanten handig in de illegale strategieën van criminele groeperingen kunnen worden ingepast (http://www.belspo.be/belspo/organisation/publ/pub_ostc/SoCoh/rSO0218_nl.pdf). De sector van detailhandel in sieraden is omwille van de aard van de producten ook uitermate kwetsbaar voor criminele activiteiten zoals heling en witwassen. Uit studies blijkt dat sieraden met criminele herkomst (afkomstig uit bijvoorbeeld woninginbraken of gauwdiefstallen) vaak terecht komen in de juwelierssector. Daarenboven worden diamanten, goud en andere sieraden vaak aangekocht met crimineel verworven geld (onder andere afkomstig uit drughandel). De toegang tot het beroep als juwelier (d.i. verkoper van sieraden) is overigens niet onderworpen aan verplichte voorafgaande opleidingen of beroepstoelatingen. Dat eender welke handelaar zich kan registreren als juwelier en bijgevolg sieraden kan aankopen van en/of verkopen aan een particulier zet de deur open voor infiltratie van onvoldoende opgeleide tot zelfs malafide handelaars in een sector waar grote bedragen in omgaan.
Het is algemeen bekend dat goud, diamant en sieraden een populaire buit zijn bij diefstallen (zoals woninginbraken, gauwdiefstallen, diefstallen in winkels, …). Sieraden zijn aantrekkelijk als ruil- en betaalmiddel omdat ze anoniem zijn, eenvoudig vervoerbaar en makkelijk door te verkopen. Een onderzoeksrapport over woninginbraken bevestigt dit en stelt daarenboven dat gestolen goud en juwelen vaak doorverkocht worden aan enerzijds juweliers en anderzijds de zogenaamde “pandjeshuizen”, waar men goederen kan verkopen of in pand geven in ruil voor een “lening”. Inzake de doorverkoop aan juweliers wordt uitdrukkelijk gesteld dat de controles waaraan de juwelier onderworpen is, allesbehalve afschrikwekkend zijn volgens de onderzochte doelgroep. Opvallend is dat de stad Antwerpen als voornaamste afzetmarkt genoemd wordt binnen België (PONSAERS, P. en andere, Brochure Onderzoeksrapport Woninginbraken, in opdracht van de FOD Binnenlandse Zaken, januari 2007, Publicaties wetenschappelijk onderzoek - Veiligheid en Preventie - Nummer 4, 13 en
VERWEE, I., PONSAERS, P. & ENHUS, E., Inbreken is mijn vak. Textuur en praktijk van woninginbraak. Den Haag, Boom Juridische uitgevers, 2007, 132 en volgende en 146 en volgende).
Dat sieraden anoniem zijn, eenvoudig vervoerbaar en gemakkelijk door te verkopen, impliceert tevens dat zij uitermate geschikt zijn om crimineel verworven geld wit te wassen. Reeds sinds 2012 waarschuwt de Cel voor Financiële Informatieverwerking (hierna: CFI) dat de sector van handelaars in diamant, edelstenen en edele metalen kwetsbaar is op het gebied van witwassen. Zij bevestigt in haar jaarverslagen dat diamanten, goud en andere sieraden vaak aangekocht worden met crimineel verworven geld (onder andere afkomstig uit drughandel). Deze luxegoederen zijn immers naamloos en kunnen gemakkelijk van het ene land naar het andere worden overgedragen om daar opnieuw verkocht en zo terug omgezet te worden in liquide middelen. Op die manier beschikken de betrokkenen over grote sommen contant geld in het buitenland zonder dat zij hiermee de grens moeten oversteken. De CFI waarschuwt onder meer voor de eenvoudige wijze waarop edelmetalen en diamant gewijzigd of verwisseld kunnen worden, het grote aantal spelers binnen deze sector en de mogelijkheid tot het gebruik van valse documenten of valse facturen (19e activiteitenverslag Cel voor Financiële Informatieverwerking, 2012, 42, 80-81, 23e activiteitenverslag van de Cel voor Financiële Informatieverwerking, 2016, 35 en 25e activiteitenverslag van de Cel voor Financiële Informatieverwerking, 2018, 12). De kwetsbaarheid van deze sector houdt het risico in dat de juweliers gebruikt (dreigen te) worden voor witwasoperaties en andere criminele activiteiten, al dan niet met hun kennis en medewerking (http://www.belspo.be/belspo/organisation/publ/pub_ostc/SoCoh/rSO0218_nl.pdf).
Teneinde de handelsactiviteit en het imago van de diamantsector te bewaken en te beschermen werd de taskforce ‘GOUDI’ opgericht binnen het team DIA/ISRA van de Politiezone Antwerpen. De taskforce voert controles uit op de handelsactiviteiten in de goud- en diamantsector. Niettegenstaande de oprichting van de taskforce GOUDI, waarschuwt ook de Politiezone Antwerpen dat de sector van detailhandel in sieraden zeer kwetsbaar is en blijft openstaan voor infiltratie door de georganiseerde misdaad en misdaadgeld.
De criminele praktijken, de gevolgen ervan en de lokale verankering worden uitvoerig en concreet uiteengezet in de administratieve akte met het nummer 4013/21 van 8 februari 2021 van de politie.
Uit politionele informatie blijkt dat in het verleden reeds meermaals gestolen goederen bij Antwerpse juweliers aangetroffen werden (administratieve akte met het nummer 4013/21 van 8 februari 2021). In 2017 werden bij politionele acties onder meer een aantal horloges aangetroffen met een totale waarde van 5 miljoen euro die afkomstig waren van een hold-up in Genève. Ook werd een diamant aangetroffen met een waarde van 2,2 miljoen dollar die afkomstig was van een diefstal in Londen. Verder ontving de Politiezone Antwerpen in de afgelopen jaren een groot aantal vragen van politiediensten tot (nationale en internationale) samenwerking. Het merendeel van de vragen was gerelateerd aan eigendomsdelicten uitgevoerd binnen mobiele georganiseerde criminele groeperingen en waar een Antwerpse juwelier in beeld kwam. In 2017 kregen zij 62 zulke vragen, in 2018 waren dat 85 vragen, in 2019 waren er 97 vragen en in 2020 ging het over 124 vragen van politionele partners. De aanzienlijke stijging van het aantal vragen is onder meer te wijten aan de uitbouw van een nationaal en internationaal samenwerkingsverband en aan een goed camera- en ANPR-netwerk.
In juni 2019 werd bijvoorbeeld nog een Franse heler op heterdaad betrapt die al maanden wekelijks naar Antwerpen afzakte om gestolen goud te verkopen aan winkels in de omgeving van het Centraal Station. De man werd ervan verdacht tot 50 kilogram gestolen goud te hebben verkocht in Antwerpen voor een waarde van bijna 2 miljoen euro. In oktober 2019 werden twee Albanese helers die gestolen goederen kwamen verkopen in Antwerpen correctioneel veroordeeld. Begin 2020 werd een grootschalig gerechtelijk dossier ingeleid voor de correctionele rechtbank waarin miljoenen euro’s misdaadgeld werd witgewassen met de hulp van onder meer Antwerpse diamantairs en juweliers. Er werden op georganiseerde wijze internationale transporten opgezet van cash misdaadgeld afkomstig van internationale drugskartels. Via een systeem van ondergronds bankieren werd dit geld witgewassen en doorgestuurd naar de drugskartels. In het dossier zijn zowel Antwerpse diamantairs als juwelierszaken betrokken (L. BOVE, “Drugsgeld witgewassen via Antwerpse diamantairs”, De Tijd, 18 januari 2020). De correctionele rechtbank sprak zich op 21 november 2020 uit over de zaak. De uitspraak van de correctionele rechtbank is nog niet definitief.
De Politiezone Antwerpen waarschuwt bovendien voor de gevaren dat sieraden eenvoudig gewijzigd en bijgevolg onherkenbaar gemaakt kunnen worden. In 2017 werden twee illegaal gerunde professionele goudraffinnage-installaties aangetroffen. Eén van beide raffinage-installaties was in staat om tot 5 kilogram goud per dag te raffineren. In 5 winkels werd bovendien een smeltoven aangetroffen in een achterruimte. Het ging om winkels die als (officiële) activiteit uitsluitend goud doorverkochten aan goudraffinaderijen zodat er geen enkele andere aanwijsbare reden was om zelf te beschikken over een smeltoven, dan het opzet om juwelen onherkenbaar te maken (administratieve akte met het nummer 4013/21 van 8 februari 2021).
De Politiezone Antwerpen waarschuwt tot slot ook voor de verkoop van namaakgoederen binnen de Antwerpse juwelierssector. In 2019 werd bij een Antwerpse juwelier een grote hoeveel namaakjuwelen in beslag genomen van verschillende gerenommeerde merken zoals Cartier, Versace en Chanel voor een totale verkoopwaarde van ongeveer 116.000 euro (administratieve akte met het nummer 4013/21 van 8 februari 2021).
De vaststelling dat de vermelde sector kwetsbaar is voor de inmenging van georganiseerde misdaad en misdaadgeld, tezamen met de ruime vertegenwoordiging van de sector in de stad Antwerpen en de vrije toegang tot dit beroep, brengt nevenverschijnselen met zich mee die de openbare orde ernstig dreigen te verstoren (zoals witwaspraktijken, druggerelateerde criminaliteit, woninginbraken en gauwdiefstallen, verloedering van de buurt en de panden enzovoort).
Zo vond in augustus 2019 nog een gewapende overval plaats in de Vestingstraat waarbij de aanwezige verantwoordelijke bedreigd werd met een vuurwapen.
Er is bovendien een sterke link tussen malafide juweliers en het criminele drugmilieu. Drugscriminelen (o.m. dealers) maken gebruik van handelszaken in de juwelensector om de kleine coupures waarover zij beschikken uit hun illegale activiteiten om te zetten in grote coupures. De juwelier of diamanthandelaar gebruikt de kleine coupures om klanten die tweedehandsgoederen komen verkopen uit te betalen. Het gaat vaak om zwart geld dat op deze manier volledig buiten het legale circuit gehouden wordt door ook de aankoop van het tweedehandsgoed “in het zwart” te doen. Verder zijn juwelen luxegoederen ter consumptie van de (illegale) inkomsten van onder andere drugcriminelen. Ook worden grote hoeveelheden geld omgezet in juwelen of diamanten om deze op minder opvallende wijze te transporteren naar het buitenland (onder andere Dubai), alwaar ze opnieuw worden omgezet in geld. De malafide handel in de voornoemde sector en de drughandel gaan hand in hand en houden elkaar op deze wijze in stand (administratieve akte met het nummer 4013/21 van 8 februari 2021).
Het gebrek aan beroepsvereisten om het beroep van juwelier uit te oefenen en de grote bedragen die in deze sector omgaan, dreigen weinig tot zelfs volstrekt onopgeleide juweliers aan te trekken die louter gericht zijn op “quick cash”. De aanwezigheid van zulke juweliers dreigt de sector aan te tasten, brengt de openbare veiligheid in het gedrang en dreigt de openbare ordeverstoringen die hiermee gepaard gaan in stand te houden.
Bovendien bevindt de consument die een sieraad, vervaardigd uit edelsteen, edelmetaal of diamant, aankoopt zich in een kwetsbare positie. Het beoordelen van de karakteristieken van het sieraad vraagt expertise. De gemiddelde consument zal immers niet kunnen beoordelen of het gaat om een natuurlijke of synthetische diamant of edelsteen en welke behandeling deze desgevallend heeft ondergaan, wat bijvoorbeeld het karaatgehalte van de diamant of het edelmetaal is of welke kleur, zuiverheid of slijpvorm de diamant heeft. De consument verwacht hiervoor te kunnen vertrouwen op de expertise van de handelaar. De vrije toegang tot het beroep van detailhandelaar in sieraden, tezamen met de vaststelling dat reeds gestolen goederen werden aangetroffen bij verschillende handelaars en de eenvoudige wijze waarop sieraden van vorm en samenstellingen gewijzigd kunnen worden, vormt een ernstig risico dat de consument bij de aankoop van een sieraad misleid dreigt te worden.
Dat de consument misleid dreigt te worden, wordt bevestigd door een aantal klachten. Om diverse redenen is er echter slechts een marginaal deel van de klachten dat de bevoegde instellingen bereikt die er verder gevolg aan kunnen geven (Politiezone Antwerpen, Parket, FOD Economie, AWDC (Antwerp World Diamond Centre), stad Antwerpen enzovoort). Het gaat immers vaak om buitenlandse en anderstalige klanten die de misleiding pas vaststellen bij thuiskomst of na lange tijd en zelden de moeite nemen om alsnog een klacht neer te leggen. Bovendien betaalt de klant ook vaak grote bedragen in cash in strijd met de Belgische wetgeving op cashtransacties of betaalt de klant met ‘zwart’ geld en wil hij daarom geen procedure opstarten om zijn anonimiteit niet prijs te geven.
Malafide handelaars ondermijnen het lokale gezag, hebben een negatieve impact op de veiligheid en het woon- en leefklimaat, tasten de concurrentiepositie van bonafide ondernemers aan en dragen bij aan een sluipende maatschappelijke acceptatie van misdaad(geld) en illegale economie. Het ruime aanbod aan handelaars binnen de sector van detailhandel in sieraden vormt, rekening houdende met de hierboven uiteengezette argumentatie, een ernstig risico dat sommige handelaars de legale positie van zulke onderneming misbruiken voor de exploitatie van illegale activiteiten en zo een gelegenheidsstructuur bieden voor ondermijning.
III.
De stad Antwerpen beoogt in haar bestuursakkoord 2019-2024 malafide handelaars en ondermijnende criminaliteit via bestuurlijke weg aan te pakken. Ten aanzien van de sector van de goud- en juwelenwinkels beoogt de stad de controle en aanpak van malafide goud- en juwelenwinkels met alle wettelijke instrumenten die voorhanden zijn.
Middels artikel 135, §2 van de Nieuwe Gemeentewet heeft de gemeentelijke overheid tot taak de openbare orde, zijnde de openbare veiligheid, gezondheid en rust van haar inwoners te waarborgen op haar grondgebied. De gemeentelijke overheid moet alle verstoringen van de openbare orde doen ophouden en het risico hierop zoveel mogelijk beperken. Met het oog op het bereiken van deze doelstelling beschikt de gemeenteraad over de bevoegdheid om een politiereglementering met een algemene draagwijdte uit te vaardigen. Het begrip “openbare orde” omvat de openbare rust, de openbare veiligheid, de openbare gezondheid en de openbare overlast. De openbare rust beoogt de afwezigheid van wanordelijkheden en onlusten in openbare plaatsen, terwijl de openbare veiligheid de afwezigheid van gevaarlijke toestanden voor personen en goederen beoogt en onder meer de voorkoming van criminaliteit en de bijstand aan personen in gevaar omvat. Hierbij is er geen beperking voorzien naar gelang de soort van criminaliteit (geweldcriminaliteit, witteboordencriminaliteit, georganiseerde criminaliteit, vermogenscriminaliteit, enz …) (Omzendbrief nummer 10/2017 van de heer Procureur-Generaal bij het Hof van beroep en het Arbeidshof van 13 oktober 2017, p. 7).
Om de eerlijke handel te vrijwaren, het vertrouwen van de consument en het onveiligheidsgevoel te herstellen komt het gepast voor om bij de verkoop van sieraden de verplichting tot het uitreiken van een beschrijvend document op te leggen, waarin een aantal minimale vermeldingen, zoals de karakteristieken van het verkochte goed, maar ook de datum van verkoop en de gegevens van de verkoper, naar waarheid geattesteerd worden.
Deze verplichting zal gelden bij elke verkoop van een sieraad (bijvoorbeeld een ring, armband, halssnoer of -ketting, broche, oorring(en), uurwerk, horlogeketting, dasspeld, dasklem, (manchet)knop, haarklemmetje, diadeem, riem, enzovoort), in de mate dat dit sieraad op enigerlei wijze vervaardigd is uit edelmetaal, edelsteen en/of diamant. De verplichting geldt voor de exploitant van de inrichting.
Bij de verkoop van een imitatiesieraad, dit is een sieraad dat op generlei wijze edelmetaal, edelsteen en/of diamant bevat of hieruit vervaardigd is, moet geen beschrijvend document uitgereikt worden. Evenwel moet de exploitant die zulk sieraad aanbiedt schriftelijk, ondubbelzinnig en op zichtbare wijze kenbaar maken dat het om een imitatiesieraad gaat. Om de consument niet te verwarren moet de term “imitatiesieraad” daadwerkelijk gebruikt worden. Dit kan bijvoorbeeld door de imitatiesieraden in een afgescheiden vitrine of rek aan te bieden met een schriftelijke affichering “imitatiesieraden”, waarbij het voor eenieder duidelijk moet zijn welke sieraden hieronder begrepen worden.
Het beschrijvend document biedt aan de consument meer zekerheid over de overeenstemming van wat hem over het verkochte sieraad wordt voorgehouden bij de aankoop en de reële aankoop, evenals de bevestiging dat het gaat om een legale transactie. Bovendien biedt dit document zowel de consument als de politie meer controlemogelijkheden over de correcte handelwijze van de exploitant.
Op het beschrijvend document worden de karakteristieken en de samenstelling van het edelmetaal, de edelsteen of de diamant, die verwerkt zit in het verkochte sieraad, omschreven. Op deze manier wordt de exploitant verplicht zelf voldoende kennis te vergaren omtrent de eigenschappen van het product en heeft de consument de garantie dat hij correct geïnformeerd wordt omtrent deze eigenschappen. De kenmerken moeten ondubbelzinnig, volledig en voluit geformuleerd worden. De praktijk leert immers dat handelaars vaak gebruik maken van dubbelzinnige formuleringen of afkortingen, waar de consument niet wegwijs in geraakt of zelfs misleid wordt. Het gebruik van afkortingen wordt dus niet toegestaan.
Op het beschrijvend document wordt ook de herkomst van het sieraad geattesteerd, meer bepaald de vermelding of de verkoper het sieraad zelf nieuw of tweedehands aankocht. Indien de verkoper het sieraad zelf vervaardigde door middel van zet- en transformatiewerk, moet hij attesteren of het verwerkte edelmetaal, edelsteen en/of diamant nieuw of tweedehands aangekocht werd. Indien de juwelier het sieraad zelf tweedehands aankocht of verwerkte uit materialen die hij tweedehands aankocht, moet deze aankoop vanzelfsprekend correct geregistreerd zijn in het tweedehandsregister zoals bedoeld in artikel 632 van de Code van Politiereglementen. Dit waarborgt voor de betrokken partijen steeds de transparantie dat het een legale transactie betreft.
Sommige exploitanten beschikken voor (een gedeelte van) de te koop gestelde sieraden over een certificaat van een gemmologisch laboratorium. Dit is een professionele organisatie met een bijzondere expertise, die certificaten aflevert waarin bepaalde kenmerken van de edelsteen of de diamant (zoals het uiterlijk, de geschiedenis en de kwaliteit ervan, zoals karaat, kleur, zuiverheid en slijpwijze) objectief omschreven worden. Voorbeelden van zulke organisaties zijn “HRD Antwerp”, het “Gemological Institute of America” of “International Institute of Diamond Grading and Research”. Indien zulk certificaat beschikbaar is voor het verkochte sieraad, kan het alleen maar aangemoedigd worden dat de consument hiervan een kopie verkrijgt. Dit certificaat kan evenwel slechts aanvullend aan het beschrijvend document overhandigd worden, vermits dit onmogelijk alle thans verplichte vermeldingen (zoals datum van de verkoop, herkomst van het sieraad e.d.) kan bevatten. De exploitant draagt steeds de eindverantwoordelijkheid omtrent de vermeldingen in het beschrijvend document, al dan niet in overeenstemming met de vermeldingen in het certificaat van het gemmologisch laboratorium. Bovendien moet de exploitant erover waken dat steeds àlle verplichte kenmerken in het beschrijvend document weergegeven worden.
Om de consument wegwijs te maken in de kenmerken van het sieraad, werd een informatieflyer samengesteld waarin bepaalde begrippen toegelicht worden. Vakjargon wordt hier in begrijpelijke taal verduidelijkt zodat de consument weet wat hij koopt. In deze flyer wordt ook meer informatie gegeven over de instanties waar de consument terecht kan bij vragen en/of klachten. De exploitant moet bij elke verkoop van een sieraad ook verplicht deze informatieflyer overhandigen aan de consument.
Enkele categorieën exploitanten zullen uitgesloten worden van het toepassingsgebied van de reglementering. De exploitant die beschikt over een geldig “Antwerps Most Brilliant”-kwaliteitslabel valt niet onder het toepassingsgebied van de bovenstaande verplichting. Deze exploitanten zijn voor het verkrijgen en het behoud van het kwaliteitslabel immers al gebonden aan een gelijkaardige verplichting tot het uitreiken van een beschrijvend document met volledige en duidelijke informatie over de karakteristieken en de samenstelling van het sieraad. Deze exploitanten zijn daarenboven ook aan zwaardere vereisten verbonden, dewelke alle geverifieerd worden op basis van een bindend auditrapport van een geaccrediteerd audit- en controlebureau.
De groothandelaar in uurwerken en sieraden, in diamant en andere edelstenen, valt evenmin onder het toepassingsgebied. Deze is immers reeds verbonden aan de registratieplicht bij de Federale Overheidsdienst Economie, die controle uitoefent op de transacties van diamanten en het aanleggen van diamantvoorraden door handelaren in ongezette en geslepen diamant, ruwe diamant, industriediamant, boart, synthetische diamant en diamantpoeder, voor zover deze goederen niet voor uitsluitend eigen gebruik bestemd zijn. Deze handelaren moeten bij het Ministerie van Economische Zaken aangifte doen van het gewicht, waarde, kwalificatie en gedocumenteerde oorsprong of herkomst van elke diamanttransactie (artikel 169 en volgende van de Programmawet van 2 augustus 2008).
Eveneens uitgesloten van het toepassingsgebied is de detailhandelaar die uitsluitend imitatiesieraden verkoopt. Dit zijn sieraden die geen edelmetaal, edelsteen of diamant bevatten. In zulk geval moeten zij schriftelijk, ondubbelzinnig en zichtbaar kenbaar maken dat zij uitsluitend imitatiesieraden verkopen in de inrichting.
Tot slot zijn ook de zogenaamde warenhuizen (dit is de detailhandel met een verkoopoppervlakte van meer dan 2500 m²) uitgesloten. Het gaat hier doorgaans om (middel)grote ondernemingen die reeds gebonden zijn door verscheidene wettelijke normen die voorzien in een nauwgezetter intern en extern toezicht op de bedrijfsstructuur en verplichtingen inzake fiscale en boekhoudkundige normen. Het intern en extern toezicht op de verplichtingen inzake fiscale en boekhoudkundige normen kan worden beschouwd als een ‘algemene bekendheid’ die voorvloeit uit de complexe bedrijfsstructuur waarin deze mensen en organisaties een functie vervullen en als dusdanig als buffer optreden tegen malafide praktijken door impliciet of expliciet controle uit te oefenen bij de uitvoering van hun taken.
Ook de verkoop van sieraden op tentoonstellingen en jaarbeurzen is uitgesloten. Tentoonstellingen en jaarbeurzen hebben een tijdelijk en/of eenmalig karakter, waarbij de organisatoren voorwaarden opleggen om toe te treden en te verkopen.
Deze wijziging treedt in werking op 1 juli 2021.
Artikel 135 §2 Nieuwe Gemeentewet
De gemeenten hebben ook tot taak het voorzien, ten behoeve van de inwoners, in een goede politie, met name over de zindelijkheid, de gezondheid, de veiligheid en de rust op openbare wegen en plaatsen en in openbare gebouwen.
Meer bepaald, en voor zover de aangelegenheid niet buiten de bevoegdheid van de gemeenten is gehouden, worden de volgende zaken van politie aan de waakzaamheid en het gezag van de gemeenten toevertrouwd:
Op 17 mei 2005 (jaarnummer 1202) keurde de gemeenteraad de code van gemeentelijke politiereglementen van de stad Antwerpen goed. Inbreuken op de code van gemeentelijke politiereglementen kunnen sindsdien gesanctioneerd worden met administratieve sancties waaronder een administratieve geldboete.
Deze code van politiereglementen werd later nog verscheidene keren gewijzigd. De nieuwe gecoördineerde versie werd goedgekeurd door de gemeenteraad op 16 december 2013 (jaarnummer 753). De laatste wijziging werd goedgekeurd door de gemeenteraad op 23 november 2020 (jaarnummer 655).
De gemeenteraad keurt de wijzigingen aan de code van politiereglementen goed.